دلم بهانه تو را دارد.....
تو میدانی بهانه چیست؟؟
بهانه همان است که شب ها خواب از چشم خیسم بر میدزدد....
بهانه همان است که روز ها میان کوه انبوهی آدمها چشمانم را پی تو میگرداند....
بهانه همان صبری است که به لبانم سکوت میدهد....
تا گلایه نباشد از نبودنت............................